Herfst 2021

Terwijl ik deze blog schrijf zijn er al weer twee novemberstormen voorbij getrokken waardoor veel van het ‘bladgoud’ helaas op de grond is te vinden. Dit lijkt me zo ongeveer ieder jaar te gebeuren. Ik kijk uit naar de herfst maar laat deze dan altijd zo weer aan me ontglippen alle goede ideeën die ik in het jaar heb bedacht ten spijt. Ik weet het niet, te druk of verkeerde prio’s. Zoiets moet het zijn. Eén idee heb ik me wel aan gehouden en dat is het chronologisch opbouwen van mijn herfstfoto’s voor deze blog om zo tot een verhaal te komen. Voor mij al heel wat om het zo te benaderen. Ik kan een redelijke chaoot zijn. 

Spinnen

Voor mij begint de herfst met kruisspinnen. Kruisspinnen zijn natuurlijk de hele zomer al te vinden maar in de herfst wanneer het vochtiger wordt en de ochtenden vaak mistig zijn ze veel beter en mooier te zien in hun web. Ik verbaas me altijd weer hoe zo’n web mooi en evenredig is opgebouwd. Bizar gewoon, de symmetrie is ongeloofelijk.

 

De herfst is ook typisch de tijd voor ransuilen om hun roestplekken weer op te zoeken. Dit kan tot hele vreemde situaties leiden waarbij er midden in een drukke woonwijk plotseling twintig ransuilen in één boom te vinden zijn.

Paddenstoelen

Een herfst kan geen herfst zijn zonder paddenstoelen en met mijn voorliefde voor macrofotografie kijk ik altijd erg uit naar de eerste paddenstoelen. Ik ben niet eens bijzonder gek op de grotere soorten. Het zijn juist de kleinere soorten waar ik creatief gezien helemaal mezelf in kan verliezen.

 

Damherten

Het hele jaar loop ik ze bijna altijd zo voorbij. Damherten zijn mooi maar ik vind ze niet altijd even fotogeniek. En verder, tsja… zie ook exoten… Maar dat veranderd in de herfst wanneer zo ergens begin oktober de mannetjes zich naar een centraal gelegen plek begeven en beginnen met burlen. De intensiteit van dit burlen neemt toe naar mate de tijd verstrijkt en uiteindelijk beginnen ook de gevechten om de hindes die zich ook meer en meer op deze plek verzamelen. Ieder jaar een indrukwekkend terugkerend fenomeen

 

Edelherten

Technisch gesproken is de bronst van de edelherten meer een nazomers fenomeen dan dat het echt in de herfst is. De herfst begint op 22 september en dan is vaak de bronst van de edelherten net voorbij. Dit jaar niet anders maar gezien het feit dat dit een van de laatste foto’s is van het beroemde Hubertus hert noem ik hem toch in deze herfst blog. Ergens tegen de avond maakte ik deze foto van de toen nog burlende Hubertus. De volgende dag vroeg in de ochtend is hij zwaar gewond gevonden door boswachters die hem ter plekke uit zijn lijden hebben verlost. De avond er voor, een paar uur na het maken van deze foto, is hij door een ander hert ‘gevorkeld’ met ernstige verwondingen in zijn lies als gevolg. Hoewel ik geen fan van de wildbaan ben maakt dit gegeven het toch wel bijzonder voor me.