Vandaag vertelde ik het nog aan iemand, een sneeuwgors is voor jaren een schaamsoort voor me geweest. Net als bij baardmannetjes viste ik steeds weer achter het net. Zie ook mijn blog hier over dit onderwerp. Maar zo gaandeweg door de jaren heen is dit allemaal goed gekomen en zie ik ze met enige regelmaat jaarlijks verschijnen en kan ik er leuke foto’s van maken. De verhalen uit tijden van weleer over groepen van 40 a 50 vogels heb ik nog steeds niet mee mogen maken maar ik ben meer dan tevreden met de kleine groepjes die vooral in het najaar en de winter verschijnen. Zo ook vandaag weer, een groep van vijf sneeuwgorzen aan de kust. Schitterende diertjes.
Prachtige serie van die leuke vogeltje. Ik heb ze zelf jaren geleden in Katwijk van dichtbij kunnen fotograferen en in Ijmuiden een keer van heel grote afstand.
Het is ook geluk hebben, dat ze niet verstoord worden en ze niet super schuw zijn. En jij had ook nog eens mooie licht omstandigheden.
groetjes Ghita
De lichtomstandigheden waren juist vrij hard maar door de reflectie van het zand leverde dit weer een net andere belichting op. Meer van onder zeg maar. Bedankt voor je reactie!
Gr. Jan
Pracht serie Jan. Vroeger kon je ze ook zien op het duintje waar ze nu een parkeer garage aan het bouwen zijn. O ja wat is een schaamsoort?
Dankjewel Piet!
Een schaamsoort is een soort die goed is te fotograferen, redelijk veel voorkomt, en iedereen al heeft…. behalve jij 🙂
Gr. Jan
Oke weer wat geleerd.