The great change…

Of misschien toch ook wel niet, ik weet het eigenlijk ook niet. Vroeger was ik sneller verwonderd, meer blij met foto’s die ik nu waarschijnlijk zo zou weggooien. Dat zal een rol spelen. Dit jaar volgde ik bij gelegenheid vier sperwernesten en eigenlijk kon ik maar bij één nest wat foto’s maken. Bij de andere drie nesten kon ik alleen maar door een klein heel doorkijkje in de bladeren iets van het nest opvangen. Foto’s waren kansloos. En toen de jongen daar eenmaal ook waren uitgevlogen waren het niet meer dan snelle schimmen hoog boven de toppen van de bomen. Ik weet niet eens precies hoeveel jongen er per nest zijn uitgevlogen. Gelukkig was er toch een nest waarbij het allemaal wat meer duidelijk was en waar ik, wel met flink wat geduld, wel wat foto’s kon maken. En zo heb ik het dus toch weer van paring tot aan uitvliegende jongen weten vast te leggen.