Bij mimicry doet een dier zich voor als een ander niet zelden gevaarlijk soort. Nou doet een dier zich natuurlijk niet bewust voor als een ander dier maar is op die manier geëvolueerd. Een natuurlijke selectie waarbij dieren die er, volledig bij toeval, uitzagen als een ander veelal gevaarlijk soort hadden meer kans hadden op overleven. En dus ook meer kans op het doorgeven van deze genen dan de exemplaren dier er niet zo uit zagen. En zo ontstond geleidelijk aan een nieuw soort met andere weliswaar eigenschappen maar met dezelfde uiterlijke kenmerken.
Een hornaarvlinder heeft dit mimicry begrepen en ziet er uit als een gevaarlijke hoornaar waar je als predator maar beter vanaf kunt blijven. Erg succesvol dus. Vandaag vond ik zes van deze verder absoluut onschuldige vlinders aan de voet van grote hoge populieren. Erg blij mee. Ik was al wat jaartjes naar ze op zoek en eindelijk was het dan zover.
Prachtig verhaal, en fantastische foto’s
Dankjewel Dina!
Voor mij was dit echt een feestje.
Gr. Jan
Wow, Jan, wat een prachtige opnames en zeker weer wat geleerd. SUPER!
Zelf nooit zo’n vlinder gezien. Prachtige foto’s allemaal! SUPER! En zeker weer wat geleerd!
Dankjewel Betty!
Het is ook een aparte verschijning, erg fraai.
Gr. Jan
Dankje wel voor het heerlijke lees en kijk momentje. Bijzonder hè. En prachtige foto’s.
Dankjewel Aritha!
Het zijn zeker hele bijzondere diertjes, zeker weten.
Gr. Jan