De aanhouder wint…

Verscholen in mijn regenjas stond ik tussen de struiken in de regen te wachten. Het vrouwtje zat helemaal vrij en aan haar krop te zien had ze al even niet gegeten. Ook haar gedrag wees er op dat er snel iets zou gaan gebeuren. Uiteindelijk duurde dat nog een uur. Ik had op mijn horloge gekeken en met mezelf een tijd afgesproken dat ik no matter what zou gaan, mijn rechterbil begon zelfs te slapen 🙂 En eindelijk was het dan zo ver. Het mannetje kwam aangevlogen en vlak voor me in de lucht vond er een prooioverdracht plaats. Deze miste ik, ging te snel. Het vrouwtje streek met een pimpelmees neer op een tak en begon zachtjes te roepen. Het mannetje kwam aangevlogen en een paring was een feit.