Of een boomstam of soms zelfs een heel bos. Nu had ik er vrij zicht op. Ik denk dat ik een jaar of negen sperwers monitor hier in de regio. In het begin van het broedseizoen paren sperwers meerdere malen per dag en het is dan ook helemaal niet zo bijzonder om een paring te zien. Maar altijd gebeurd dit ergens tussen veel takken in. Er vrij zicht op hebben was me dan ook in die negen jaar nog nooit gelukt. Een jaar of vijf geleden heb ik het zelfs een keer meegemaakt dat ik wel vrij zicht had maar toen zaten ze met hun rug naar me toe. Tenenkrommend kan het zijn. Maar nu dus niet.
Opvallend is ook hoe voorzichtig het mannetje het vrouwtje benaderd. Ze hebben serieuze klauwen ontworpen om datgene wat ze vastpakken niet meer te laten ontsnappen. Maar bij een paring zie je dat ze een soort vuist maken teneinde het vrouwtje niet te verwonden. Het leuke is dat je zo iedere keer weer iets nieuws ontdekt.
