Na een mislukte poging om kerkuilen te fotograferen fietste ik vanmorgen door naar een landgoed in Wassenaar. Ik had een tip gekregen van iemand die daar regelmatig haar hond daar uit laat dat er nest met net uitgevlogen sperwers zou zitten. Ik had de locatie maar moest zelf zoeken. Daar deed ik niet heel lang over en vond het nest met drie jongen op het nest een één jong zachtjes roepend in het bos. Deze laatste kon ik op zicht niet vinden.
Maar in al die jaren is het nog maar één keer eerder voorgekomen dat ik een nest had gevonden die zo laag zat. Ik denk dat dit nest amper drie meter van de grond af zit en, in tegenstelling tot het andere nest, echt pal boven een bospad. Echt een hele vreemde plek. Ik had eigenlijk voor mezelf al het sperwerseizoen afgesloten maar deze doe ik er nog even bij 🙂
