Zoals elk verhaal een begin heeft heeft ook dit verhaal dat en dat begint bij het overlijden van mijn oude Jack Russel. Dit hondje luisterde naar de naam (hoe kan het ook anders) Jack en overleed op zestienjarige leeftijd. Ik denk dat je wel kan stellen dat dit een respectabele leeftijd is voor een Jack Russel en ik had er dan ook wel vrede mee.
Het ras was ooit de keuze van mijn dochter en mijn eigen voorkeur ging altijd uit naar een bullachtige hond. En Franse bulldog paste precies in dat beeld en dus na een paar maanden stellig ontkennen dat ik ooit nog een hond wilde besloot ik op zoek te gaan naar een Franse bulldog.
De ene pup is nog leuker dan de andere en het was dan behoorlijk lastig om er eentje te vinden waar ik meteen die klik mee had. Uiteindelijk lukte het. Een zogenaamde blue brindle reutje van twaalf weken. Ietwat ouder dus dan normaal maar ik weet het niet, ik had meteen die klik met hem.
En inmiddels kan ik wel stellen dat ik niet eerder een hond heb gehad met zo’n karakter. Lief, aanhankelijk, luistert, is speel op z’n tijd maar kan ook uren lekker voor de verwarming liggen, kortom precies de hond die ik altijd zocht.
Een foto maken is een andere tak van sport. Zodra hij mijn aandacht voor hem doorheeft is hij all over. Alle foto’s op deze pagina zijn dan ook meer toeval dan wijsheid. Heerlijk!
Dozer dus….