Met de veluwe nog in mijn benen besloot ik vanmorgen toch even langs een sperwernest te gaan. Bij aankomst zag ik bijna direct al een klein wit bolletje bewegen en niet veel later vond de eerste voedering plaats. Ik telde drie staartjes maar het zou me niet verbazen als er nog een vierde en misschien zelfs wel vijfde jong zijn. Sperwernesten zijn soms diep en het is lastig om het met zekerheid te zeggen. In de twee uur dat ik er was vonden er twee voederingen plaats. De sperwerkop is weer van 2024 af.

2 Replies to “2024 volume 1…”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *