Toen ik vanmorgen in het bos aankwam leek het er even niet best uit te zien. Ik kon maar twee jongen op het nest ontdekken terwijl het er toch echt drie hadden moeten zijn. Er kan altijd wat mis gaan en predatie door havik of anders ligt altijd op de loer. Het is een donker deel van het bos en het zicht is beperkt. Toen mijn ogen wat meer aan het donker waren gewend ontdekte ik een paar meter onder het nest de eerste sperwer takkeling van dit jaar voor me. Het diertje had mij allang gezien uiteraard en hield me nauwlettend in de gaten. Niet lang want hij had belangrijkere dingen te doen. Wapperend en springend van tak naar tak ontdekte hij de omgeving. Wat later kwam ook een tweede dier van het nest af. Het derde dier, stuk kleiner en ik vermoed een mannetje, durfde de stap nog niet te maken. Eén dezer dag zal ook hij het ongetwijfeld proberen.
Mooie foto’s Jan. Gaaf die takkelingen.
Thanks Jan! Zo leuk om te volgen 🙂
Gr. Jan
Zo schattig. En het lijkt eenvoudig zo’n foto, maar wat heb je er weer een tijd in gestoken om ze op te sporen en te fotograferen. Dank van de mooie foto’s Jan
Dankjewel Dorine!
Hier gaat inderdaad wel wat tijd in zitten hoewel het maken van een mooie foto, uberhaupt een foto, op zich niet het doel voor me is. Het gaat me echt om de beleving en ze volgen tot ze zijn uitgevlogen. Ze zijn zo leuk 🙂
Gr. Jan
Prachtig gefotografeerd Jan en de beleving moet moet je tot tevredenheid stemmen volgens mij… Een mooie soort om te kunnen volgen trouwens.
Ik doe iets soortgelijks het vanaf maart bij een koppeltje Haviken bij ons in z.o. Drenthe. Gaat inderdaad heel veel tijd inzitten. maar het geeft zeker af en toe echte ‘kippenvel’ momenten en daar doe je het voor.
Groet, Geert
Dankjewel Geert, mooi compliment!
Het geeft inderdaad erg veel voldoening, meer dan dat ik er alleen maar foto’s van zou maken.
Gr. Jan