Wilde zwanen zijn schuw, nerveus op z’n minst maar eigenlijk gewoon ronduit schuw. Er een beetje aardige foto van maken valt dan ook niet mee. Tenminste voor lange tijd was dat voor mij zo tot ik ze een beetje door begon te krijgen. Wanneer je ze eenmaal hebt ontdekt is het eigenlijk gewoon een kwestie van observeren en proberen vast te stellen welke kant ze uit gaan. En dan is het zaak een goede strategische plek kiezen, bijvoorbeeld tussen het riet, en plat op de grond gaan liggen. Uiteindelijk komen ze dan vanzelf voorbij dobberen. Geduld is een schone zaak in deze.
Wat een mooie serie. De wilde zwanen zijn mijn favoriete wintergasten, en wat jij schrijft heb ik zelf ook ervaren. Geduldig gaan zitten en hopen dat je alleen blijft (en geen luid babbelende collega fotograaf langs komt) en dan afwachten….ze komen soms best dichtbij. De laatste foto is geweldig, ik weet niet wat de zwaan te pakken heeft maar ik zie die meerkoet beteuterd kijken, daar gaat zijn hapje.
Alle goeds voor 2022, met weer mooie fotografie momenten en natuur belevenissen
groetjes Ghita
Dankjewel Ghita!
Inderdaad, net als ringslagen de lente voor me inluiden zo doen wilde zwanen dat de winter. Jij ook het allerbeste voor 2022!
Gr. Jan