Vroegâh!

Vroeger waren de winters strenger. Veel langer. De temperaturen veel lager. Het pak sneeuw veel dikker. Maar waren de vogels van vroeger dan ook veel sterker? Of waren er gewoon minder vogels? Of waren de vogels slimmer? Of bestaan die strenge winters voornamelijk tussen onze oren?

De winter van 2021, de eerste helft van 2021 althans, was hevig maar van korte duur. Precies zeven dagen van behoorlijke sneeuwval en lage temperaturen on-Nederlands ver onder nul en de dooi trad al weer in. En misschien was dat net lang genoeg want hoewel ik hoewel ik van wilde zwanen, ransuilen, kraaien tot aan meeuwen aan toe heb gefotografeerd in de sneeuw zijn vooral de wat kleinere vogels me bij gebleven. 

De doorgaans schuwe(re) vinken en rietgorzen lieten nu al hun schuwheid varen en waren alleen nog maar bezig met het zoeken naar voedsel. Uiteraard een unieke kans voor een mooie foto maar triest vond ik het wel om te zien. Anders dan wij hebben deze diertjes geen idee wat ze te wachten staat. S’ nachts begint het te sneeuwen en in de ochtend hebben ze ineens geen gelegenheid meer om te foerageren. Ook bedacht ik me terwijl ik zo in die witte wondere wereld stond dat alles wat om me heen vloog waarschijnlijk nooit eerder sneeuw heeft meegemaakt.  Ze werden er mee geconfronteerd binnen een nacht en door instinct gedreven deden wat ze dachten te moeten doen. Niet altijd even succesvol helaas.

 

Het foerageren op de grond kon niet meer, een dik pak sneeuw stak daar een stokje voor, en dus schakelde ze over op de weinige zaden die hier en daar nog aan wat dode plantresten zat. Veel was het niet en je zag ze ook echt hun best doen. 

 

 

Een uitzondering leken aanvankelijk de baardmannetjes. De dieren foerageren in het riet en daar lijkt het ze aan voedsel niet te ontbreken. Maar voedsel bestaat uit meer dan alleen wat zaden en toen ik ze allemaal op het ijs zag landen en zoeken naar water bedacht ik me dat het ook voor deze diertjes niet al te gemakkelijk moet zijn.

 

 

In het park was het niet veel beter. Koperwieken zocht aan de voet van een boom naar voedsel maar erg succesvol leken ze niet. Soms zag je een exemplaar met vastgevroren klonten aarde in zijn veren. En dat terwijl je van een koperwiek toch wel wat zou verwachten. Het leek allemaal tegen te vallen. 

 

 

Vroeger waren de winters langer. Strenger. Meer vorst en meer sneeuw. Maar waren de vogels vroeger dan ook sterker en meer bestand tegen dit weer? Of waren er toen minder vogels simpelweg omdat een groot gedeelte de winters niet overleefde? Of bestaan die lange strenge winters eigenlijk alleen maar tussen onze oren? En viel het toen ook eigenlijk wel mee? Ik weet niet, opmerkelijk vind ik het wel.