Wat kan ik mezelf toch verliezen in het fotograferen van paddenstoelen. Ze zijn er in alle mogelijk vormen, maten en kleuren en lenen zich eigenlijk voor elke vorm van fotografie. Maar…. ik zou ik niet zijn als die grote diversiteit me niet besluiteloos maakt. Als een kind in een speelgoedwinkel  loop ik vele kilometers om vooral maar niets te missen terwijl ik maar geen rust kan vinden en van alles maar een beetje doe. Tenminste, voor mijn gevoel dan.

Het mooie van paddenstoelen is juist dat je er niet die vele kilometers voor hoeft te lopen en dat ze echt overal zijn zo eind september en in oktober. Maar ik liep twee weekeinden achter elkaar ruim 20 kilometer per dag. Tel daar het vele rekken en strekken, bukken en languit liggen om vervolgens weer overeind te komen bij op en je hebt het plaatje wel. Een gebroken man de dag er na. 

Laten we beginnen met de definitie paddenstoel, wat is dat nu eigenlijk. Het beste wat ik hier over kan vinden is dit:

Het is eigenlijk best simpel; Een paddenstoel is het vruchtlichaam van een zwam. Of van een schimmel. Dus een zwam is een schimmel. En een paddenstoel is een zwam. Maar niet per definitie schimmel. Want een vliegenzwam is een paddenstoel. Alsook de stinkzwam. Gewoon een paddenstoel. Dus eigenlijk niet echt een zwam. Wel is het allemaal een soort van schimmel. (bron: https://www.natuurfotografie.nl/)

Simpel dus, tuurlijk… Paddenstoelen zijn dus schimmels (de meeste, soort van) en als boom hoef je jezelf niet gelukkig te prijzen als er een paar op je tenen komen te zitten, je einde is dan nabij. Een misvatting is het overigens dat je paddenstoelen alleen maar in de herfst kan vinden. Ze zijn er het hele jaar door alleen in vochtige herfstmaanden zijn er de meeste soorten. Maar je hoeft dus niet perse af te kicken na de herfst, verslaving kan het hele jaar gewoon door gaan desnoods.

Zoals ik al zei weet ik geen keuze te maken met al die verschillende paddenstoelen, zwammen en schimmels (nu begin ik ook al). Natuurlijk, ik kan er gewoon een foto van maken en er de naam bij zoeken maar ik wil er iets creatiefs mee doen. Iets anders dan anders.

En dan heb ik het bijvoorbeeld over een remote flitssysteem waarbij de flitser los is van mijn camera en circa een meter van de paddenstoel af staat. Met een sluitertijd van soms wel 1/8000 lijkt het dan bijna alsof de foto in het holst van de nacht is gemaakt terwijl het gewoon op klaarlichte dag was. De resultaten met een remote flitser zijn wisselend, niet elke situatie leent zich er voor, en het is best wel een gedoe om met een camera en losse flitser met diffuuskap rond te lopen slepen. 

 

Een stuk eenvoudiger om mee te nemen is een simpel zaklampje. Tegenwoordig is het allemaal LED wat je kunt kopen dus je zult even goed moet zoeken naar een lampje met een beetje warme kleur. En anders gewoon afplakken met iets van geel/oker papier. En misschien is dat koud licht juist wel mooi. Ik heb absoluut niet alle wijsheid in pacht en rommel maar wat aan. En dat is juist het leuke, je komt vaak tot met hele simpele dingen tot hele bijzondere resultaten.

Een andere simpel truukje is het gebruik van een spiegel. Nou moet ik zeggen dat ik het een gepriegel met een spiegel vind maar lukt het je dan is het soms best wel een mooi resultaat. 

De mogelijkheden zijn onbeperkt en je kan er zeker jouw stijl in vinden.

2 Replies to “Flitsende paddenstoelen”

    1. Ik heb een (remote) Yungnuo flitser waar ik het merendeel mee doe. Voor het apart belichten gebruik ik een simpel schijnwerpertje welke ik heb afgeplakt met gele folie. Inderdaad omdat LED zo erg blauw is. Maar soms is dat blauw ook wel weer mooi zoals bij die kleine porseleinzwam hierboven. Gewoon lekker rommel 🙂 Bedankt voor je reactie!

Leave a Reply to Jan Koetze Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *